Wat is een depressie?

Wat is nu precies een depressie?

Je onderdrukt (depress) je gevoelens waardoor deze worden opgeslagen in het lichaam in plaats van dat ze er uit gaan.

Depressie binnen de GGZ

Er wordt binnen de psychiatrie gesproken over een depressie wanneer vijf van de volgende klachten ten minste twee weken aanwezig zijn:

• Depressieve stemming (of geprikkeldheid bij kinderen en jongeren) gedurende vrijwel de gehele dag, bijna elke dag.
• Duidelijke vermindering van interesse voor of plezier aan (bijna) alle activiteiten, gedurende vrijwel de gehele dag, bijna elke dag.
• Onopzettelijk, duidelijk gewichtsverlies of onopzettelijke gewichtstoename, of een af- of toename van de eetlust. Bij kinderen kan er sprake zijn van het uitblijven van de verwachte gewichtstoename.
• Slaapklachten: niet (voldoende) kunnen slapen, te veel moeten slapen, bijna elke dag.
• Psychomotorische gejaagdheid of geremdheid, bijna elke dag.
• Vermoeidheid of verlies van energie, bijna elke dag.
• Gevoelens van waardeloosheid, of ernstige c.q. inadequate schuldgevoelens.
• Vermindering van het vermogen om te denken, zich te concentreren, of besluiteloosheid.
• Gevoelens van wanhoop, zelfmoordgedachten, fantasieën over zelfmoord zonder specifieke plannen, een zelfmoordpoging of een specifiek plan voor zelfmoord. Niet alleen de vrees dood te gaan.

Een andere kijk op depressie

Depressie is geen ziekte maar een staat waarin je verkeerd. Je BENT niet depressief maar neemt onaangename gevoelens waar. Doordat je er telkens aan blijft denken en er veel mee bezig bent worden deze gevoelens alleen maar versterkt. En wat nou als deze gevoelens aangeven dat je jezelf niet meer bent. Een depressie is een signaal dat je te lang en te ver van jezelf verwijderd bent geraakt. Er gebeurtenissen in je leven niet verwerkt zijn en waar je last van hebt. Vaak weet je wel welke gebeurtenissen hiertoe geleid hebben maar weet je nog niet hoe je het anders kunt doen. Of je hebt geen idee waar het door komt en dat maakt het oplossen ervan niet makkelijk. Het herkennen en erkennen van de oorzaak van deze gevoelens draagt bij aan de oplossing.

Wat helpt is dingen anders te gaan doen dan je gewend bent. Het is belangrijk dat je gaat achterhalen wat belangrijk voor je is. Je leven anders inrichten dan dat je nu doet. Wat vond je als kind of jong volwassene leuk, waar haalde je energie uit? Focus je op de dingen die wél goed gaan, op wat je wél hebt. Kortom, expressie! Leef je uit!

Daarnaast zijn er vele therapieën die er aan bij kunnen dragen je weer goed te voelen. ReAttach is er daar een van met als grote voordeel dat je binnen maximaal vijf sessies van deze gevoelens af bent en de prettige gevoelens weer de overhand nemen. Wat belangrijk is dat je een therapie gaat doen die bij je past. Maar het allerbelangrijkste is kennis. Kennis over ons systeem. Wanneer je die kennis bij je draagt kun je zelf al heel veel bereiken in het herkennen en erkennen van je gevoel om er vervolgens mee aan de slag te gaan. Zie hiervoor de blog ‘Hoe werkt ons systeem’.

Depressie en medicatie

Wanneer we deze gevoelens waarnemen willen we er zo snel mogelijk vanaf, gaan naar een huisarts en daar wordt al snel een anti depressieva voorgeschreven. Probleem opgelost, toch?

In mijn beleving schuif je de aard van deze gevoelens als een bulldozer voor je uit. De berg wordt groter en groter en lost niets op.

In Nederland gaan deze pillen als zoete broodjes over de farmaceutische toonbank. Hoe hebben deze medicijnen, zonder echt ziektedoel en aangetoonde geneeskrachtige werking, het kunnen brengen tot de alledaagse behandeling van alle soorten psychologisch ongemak? Depressie is in tegenstelling tot wat velen denken namelijk helemaal geen chemische disbalans in je hersenen! Hoe kun je iets wat niet fysiek aanwezig is met medicatie genezen?

Wanneer je stopt met de medicatie en niets aan de oorzaak van de depressieve gevoelens hebt gedaan zullen ze meteen weer de kop op steken. Er is een grote belangenverstrengeling tussen de grootverdienende farmaceutische firma’s en de psychiatrie. Het ruime voorschrijven van medicijnen voor elk mogelijke psychologische hapering is de aderlating van de 21ste eeuw geworden.

Logisch ook: in psychiatrische medicijnen kunnen gigantische winsten worden behaald door het handhaven van de status quo, zonder toe te geven dat ze op de verkeerde weg zijn. Het is een feit dat de psychiatrie nog steeds niet begrijpt waar psychologisch onbehagen door wordt veroorzaakt, en wat daaraan vooraf ging; de veronderstelling dat ongewenst gedrag en depressie het gevolg zijn van onevenwichtigheid tussen serotonine en dopamine in jouw hersenen is nooit bewezen.

Integendeel, onderzoek heeft aangetoond dat deze theorie onjuist is, en toch is dit bewijs onder het tapijt geveegd.

Er is een verpletterende stapel bewijs tegen psychiatrische medicijnen. Het wordt steeds duidelijker dat de meeste van de hedendaagse diagnoses en hun bijbehorende medicinale behandelingen een aanfluiting zijn, terwijl ze succesvol worden aanbevolen om je te laten geloven dat ze een wetenschappelijke basis hebben. Dit is absoluut niet zo.

In de documentaire ‘Marketing of madness’ wordt uitgelegd hoe de psychiatrische medicijnenindustrie tot stand is gekomen, en gaat in op haar winstgevende verbintenis met de farmaceutische industrie. Psychiatrische medicatie is de aderlating van de 21ste eeuw geworden.

Ondanks wat slimme advertenties beweren, kunnen psychotrope medicijnen geen biologisch gunstige effecten tot stand brengen. Dit in tegenstelling tot andere medicijnen die meetbaar bloedspiegels gunstig kunnen beïnvloeden zoals bloedsuiker, cholesterol, etc.

Een belangrijk gevaar van psychotrope medicijnen is dat ze het subtiele proces in je hersenen, dat noodzakelijk is voor het in stand houden van jouw biologische functies, kunnen verstoren. Dit risico kan niet overschat worden.

Zelfs als je een ernstig psychiatrisch probleem hebt, zoals bijvoorbeeld PTSS (posttraumatische stressstoornis), is onderdrukking ervan met medicijnen riskant, vooral als je meerdere medicijnen tegelijk gebruikt.

Zo hebben meerdere studies de bijwerkingen aangetoond voor dodelijk hartfalen.

Bijvoorbeeld:

– Een overzicht van literatuurstudies van 2000-2007, gepubliceerd in Expert Opinion on Drug Safety In 2008, waarin werd vastgesteld dat “Antipsychotica zelfs in lage doses hartproblemen kunnen veroorzaken, terwijl dat bij antidepressiva pas bij hogere doses het geval is, of bij combinaties van medicijnen”.

– Een studie, gepubliceerd in januari 2009 in de New England Journal of Medicine toonde aan dat anti-psychotische medicijnen het risico van fataal hartfalen verdubbelde. Het sterftecijfer was afhankelijk van de gebruikte dosis. Degenen die hogere doses gebruikten, liepen een groter risico om aan het gebruik ervan te overlijden.

De waarheid over de ”chemische onbalans theorie”

Velen zullen vermoedelijk de fabel hebben gehoord dat depressie te wijten zou zijn aan “chemische onbalans in je hersenen”, die door medicijnen zou moeten worden gecorrigeerd. Helaas is er voor dit verkooptrucje geen wetenschappelijke waarheid.

In 1983 kwam het National Institute of Mental Health (NIMH) tot de volgende conclusie: “Er is geen bewijs dat er iets mis is met de serotonine huishouding van depressieve patiënten.” De serotoninetheorie heeft geen wetenschappelijke basis. Het is pure flauwekul, een hypothese waarvan de juistheid nooit is aangetoond.

Door deze leugen wordt de gezondheid van miljoenen mensen geschaad. Wanneer je een antidepressiva slikt wordt de normale heropname van serotonine geblokkeerd. Zo wordt je geconfronteerd met datgene wat het medicijn zou moeten verbeteren: depressieve gevoelens. Niet voor niets is er vrijwel altijd sprake van een historie en gebruik van antidepressiva in de meeste familiedrama’s en publieke schietpartijen.

Wat gebeurd er dan wel wanneer je antidepressiva slikt?

In 1996 publiceerde neurowetenschapper Steven Hyman, die nu hoofd is van de Harvard University, het wetenschappelijk artikel Initation and Adaptation: A Paradigm for Understanding Psychotropic Drugs.

Volgens dokter Hyman gaan onze hersenen, nadat ze een aantal compenserende aanpassingen hebben ondergaan als gevolg van medicijngebruik, op een manier reageren die “zowel kwalitatief als kwantitatief anders is dan normaal”. Het is dus belangrijk om te begrijpen dat deze medicijnen géén stoffen zijn die je hersenen zouden normaliseren.

Het zijn ab-normaliserende stoffen, en als je dat eenmaal begrijpt, begrijp je ook hoe ze een manische periode kunnen veroorzaken, of waarom ze in verband zouden kunnen worden gebracht met seksueel disfunctioneren of bijvoorbeeld met geweld en zelfmoord.

Hoe heeft het zo ver kunnen komen?

Tegenwoordig kun je als “ziek” worden gediagnosticeerd als je problemen hebt om je winkelgewoontes in de hand te houden. En een kind dat vaak ruzie maakt met zijn ouders kan volgens het diagnosecriterium worden vastgepind alsof het een “oppositioneel opstandige gedragsstoornis” zou hebben. Het is zo gek niet te bedenken of er bestaat een medicijn voor. Je mag je binnen deze maatschappij niet slecht voelen, verdrietig zijn.

Wat kunnen we zelf doen om depressies de baas te worden?

Laat ik beginnen met te benoemen dat er zeker “echte” geestelijke ziektes zijn die iemand flink in de war kunnen brengen. Maar ben je geestelijk ziek, als je langer dan een paar weken treurig bent? Is het verlies van levenslust een teken van geestelijk ziek-zijn?

Veel mensen verdedigen te snel hun keus om daar pilletjes voor te slikken. Niemand vindt het leuk om “zich onprettig te voelen”. Maar vernietigen deze medicijnen niet meer levens dan dat ze die levens redden? Ik geloof dat het antwoord in dit opzicht een luidkeels JA is. De psychiatrie kiest liever voor een chemische aanpak om “het probleem te verwijderen”, in plaats van mensen te helpen om aan de slag te gaan met de oorzaak van hun lijden.

Gelukkig bestaan er andere, veiligere en meer effectieve methodes waarbij je niet door de knieën hoeft te gaan voor de farmaceutische industrie.

Bewegen

Als je depressief bent, of als je je zo nu en dan wat somber voelt, is bewegen noodzakelijk. Op dit gebied zijn de uitkomsten van een onderzoek geweldig positief, met studies die bevestigen dat lichamelijke activiteit bij gedeprimeerde mensen minstens zo goed werkt als antidepressiva.

Een van de redenen waarom dit zo is, volgt uit de toename van het niveau van endorfines, de “feel good” hormonen in je hersenen.

Stress onder controle brengen

Kijk naar je stress. Depressie is een vervelende toestand, het is echter geen “ziekte”. Het is veel meer een teken dat jouw lichaam en jouw leven uit balans zijn.

Dit is belangrijk om bij stil te staan, want vanaf het moment dat je depressie als een “ziekte” beschouwt, ga je denken dat je een medicijn nodig hebt om ervan af te komen. In werkelijkheid is alles wat je nodig hebt het herstellen van het evenwicht in je leven, en één van de cruciale methodes is naar stress te kijken.

Eet gezond

Denk niet te licht over de gevolgen van wat je eet. Voedsel heeft een enorme invloed op: je stemming, je vermogen om met alledaagse dingen om te gaan en op hoe gelukkig jij je voelt. Het vermijden van suiker en graanproducten zal je insuline en leptine niveaus helpen normaliseren. En ook dit is een krachtige maatregel om depressies aan te pakken. Ondersteun het optimaal functioneren van je hersenen met essentiële vetten.

Ik adviseer dan ook met klem om je dieet aan te vullen met dierlijke omega-3 vetzuren van hoge kwaliteit, zoals uit krill olie. Dit zou wel eens één van de belangrijkste voedingsstoffen kunnen zijn om depressie te bestrijden.

Zorg voor volop zonlicht

Zorg ervoor dat je genoeg zonlicht krijgt om gezonde vitamine D aan te maken. Vitamine D is ook een essentiële factor om depressie te behandelen of binnen de perken te houden. Een recent onderzoek heeft aangetoond dat mensen met de laagste niveaus van vitamine D in hun bloed elf maal vaker geneigd waren tot depressieve gemoedstoestanden dan degenen met een normaal vitamine D-niveau.

Vitamine D-tekort is tegenwoordig meer de norm dan een uitzondering, en wordt aanvulling ervan vandaag de dag toegepast bij zowel psychiatrische als neurologische kwalen.