Wat mij betreft zijn er 2 emoties

Angst en LIEFDE

Angst wordt geleid door het ego, het denken.
Liefde wordt geleid door je kern/ziel, je gevoel.

Over liefde hoef ik niets uit te leggen, daarvan weet iedereen wat ik daarmee bedoel. Het allerbelangrijkste is ZELF LIEFDE, maar hoe doe je dat nou, van jezelf houden? En uiteindelijk is de grote opdracht onvoorwaardelijk lief te hebben. Jezelf en anderen.

Het ego ligt iets ingewikkelder en hoe sterker je ego is, hoe ingewikkelder je het jezelf maakt.

De werking van het ego

Het ego, met het verstand als lakei, kan je onderverdelen in 5 grote brokken:

Het verstandsdeel:

Kennis, analyse, argumenten, onderzoek, feiten, regels, systemen, tijd, techniek, meten, concretiseren

Het macht- & aanziendeel:

Status, erkenning, bevestiging, decorum, hiërarchie, ongelijkheid, belangen, tradities, prestaties, snelheid, resultaten, competitie, winnen, controle, manipuleren, opportunisme, vergelijken, strijd, conflicten, geweld, corruptie, vriendjespolitiek

Het aanpassingsdeel:

Conventies, hokjes, verwachtingen, begrenzingen, groepsgedrag, onderdanigheid, schaamte

Het angstdeel:

Angsten, blokkades, dogma’s, onmogelijkheden, oordelen, voorkeuren, weerstand, verzet, ontkenning, vluchtgedrag, afwijzing, illusies, schuld, boete, verwijten, claimen, nodig hebben, projecteren, dood & ziekte, zwart/wit denken, dualiteit, goed en fout

Het bezits- & genotsdeel:

Geld, materieel bezit, lust & geilheid, hedonisme, fun & entertainment, prikkeling van de zintuigen, verslavingen, vergaren, bezitten, kopen & hebben, glitter & glamour, meer & meer, doen & meemaken

Het ego is altijd gejaagd, gestrest en onrustig

Zoals je ziet, leeft het ego aan de buitenkant, op basis van de voortdurende tekorten aan de binnenkant. Het ego is altijd gejaagd, gestrest en onrustig. Hoe raar het ook mag klinken: Het ego houdt zich helemaal niet bezig met ons ware geluk. Het ego is in een voortdurende strijd verwikkeld om zelf te overleven.

En het ego kán enkel overleven als het alle dualiteiten, afscheidingen en angsten in stand houdt. En zo ontstaat de eeuwige cyclus van geboorte, (over)leven, angst, gehechtheid, strijd, pijn, lijden, dood en wedergeboorte.

Het hart leeft namelijk vanuit onze innerlijke overvloed …… Enkel in het hart is er sprake van liefde, vrede, harmonie, verbinding met de ander, compassie, vertrouwen, matiging en eenheid. Het hart is juist wél gericht op de zaken die mensen wérkelijk gelukkig maken.

Wil eens mens werkelijk gelukkig worden, dus geen 6- maar een 9 of een 10 dan dient hij zichzelf op een gegeven moment voor de spiegel van zijn eigen leven te plaatsen, om daar niet alleen te aanschouwen hoe zijn ego hem belemmert in het vinden van zijn ware geluk maar om daar voor die spiegel en geconfronteerd met zijn pijnlijke waarheid op een dag te kiezen voor zijn hart. Dát is de diepste uitdaging van ieder mens.

En wanneer je leeft vanuit je kern/ziel ga je merken dat jouw intuïtieve gaven als helder –weten, -voelen, -zien, -horen ook weer naar de oppervlakte komen.

De mening van een ander er niet meer toe doet.
Je de mensen die je in het verleden pijn hebben gedaan vergeeft.
Je je realiseert dat een ander je alleen iets aan kan doen omdat jij het toe laat.